خبرگزاری سلامت: بسیاری از افراد از شانه خشک رنج می‌برند. شانه خشک بیماری‌ای است که پزشکان آن را به عنوان کپسولیت چسبنده (التهاب پوشش اطراف مفصل) می‌نامند. به شانه خشک آماس کیسه‌های مفصلی یا التهاب تاندون‌ها هم گفته می‌شود که مشکلی غیرمعمولی در شانه است که موجب سختی و کاهش حرکات در شانه شده و نهایتا اغلب به یک درد اساسی در این قسمت منتهی می‌شود.
عوامل ایجادکننده این بیماری ناشناخته است، اما به خوبی آشکار شده که این مشکل در هیچ مفصلی در بدن اتفاق نمی‌افتد. اگرچه مراحل پیشرفت بیماری به گونه‌ای است که به خودی خود کنترل می‌شود، اما شامل سه مرحله است که هر یک تقریبا چهار ماه طول می‌کشد.
اولین مرحله فاز (freezing) است؛ فازی که شانه در حال خشک شدن می‌باشد که با مرحله خشک شده (Frozen) ادامه یافته و در نهایت با فاز نرم شدن مجدد (Thawing) کامل می‌شود.
این بدان معناا ست که دوره کامل بیماری حدودا یک سال به طول می‌انجامد، اما در حقیقت بیمار به مدت سه سال با سختی و ناراحتی و دوره‌های طولانی درگیر است. ضمن این که عود مجدد بیماری به ندرت مشاهده می‌شود.
دکتر علی اکبرخورسندی جراح استخوان و مفاصل ، فوق تخصص کتف و شانه می‌گوید: به طور معمول 70 درصد بیماران خانم‌ها هستند و جالب آن که شانه‌ای که درگیر نیست، بیشتر از شانه دیگر تحت تأثیر بیماری قرار می‌گیرد.
به خوبی شناخته شده که بیماری بین سنین 40 تا 60 سالگی اتفاق می‌افتد.
این بیماری با صدماتی که به حرکات چرخشی شانه آسیب می‌زند ارتباطی ندارد و در اکثر بیماران رادیوگرافی با اشعه ایکس کاملا طبیعی است. خوشبختانه شانه خشک اغلب با آرتروز بدخیمی همراه نیست، اما امکان دارد بین این بیماری بیماری تیروئید، دیابت و سایر بیماری‌ها ارتباطی وجود نداشته باشد. به همین دلیل زمانی که فرد به این بیماری مبتلا می‌شود باید بررسی کامل از جهت ابتلا به سایر بیماری‌ها از سوی پزشک انجام شود.
اغلب اوقات بیماران ناراحتی خود را به شکل سفتی و درد فزاینده در ناحیه شانه توصیف می‌کنند که در دوره‌ای از زمان آنها را درگیر می سازد.
وی ادامه می دهد: همانطور که اشاره شد، این بیماری میان زنان میانسال شایع است و امکان دارد از یک جراحت مختصر یا حالاتی از استرس استرس شروع شود که شخص مجبور به بستری شدن باشد. در این شرایط درد از ابتدا حتی در حالت استراحت وجود دارد و حتی امکان دارد مانع از خواب بیمار شده و در حدی زیاد شود که بیمار نتواند وضعیت را حتی برای خواب خود پیدا کند. در طول چند هفته درد پیشرفت کرده و ممکن است منجر به از دست رفتن حرکت در ناحیه شانه شود، چرا که بیمار می‌کوشد درد را با کاهش حرکت کمتر سازد. با این وجود بسیاری از افراد قادرند برای انجام برخی کارها حرکات کافی را داشته باشند، اگرچه این افراد به دلیل ضعف حرکت در بالا بردن دست یا حرکات دواری بازوهایشان، در لباس به تن کردن و بردن دست‌ها به عقب و یا انجام فعالیت‌های ساده رومزه مشکلاتی دارند. به طور معمول بیمار زمانی که هنوز کمی درد دارد و یا هنگامی که درد کاهش یافته و کندی حرکت دست به حالت ثابت و پایدار می‌رسد به فکر چاره جویی و درمان می‌افتد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران عنوان می‌کند: بیشتر بیماران مراجعه کننده برای درمان در فاز خشک شدن هستند. زمانی که شانه به مرحله خشک شده رسید، درد کاهش فعالیت اتفاق می‌افتد و درمان در این مرحله بسیار مشکل است، زیرا درمان‌هایی نظیر فیزیوتراپی و تزریق و یا سایر روش‌ها ممکن است در بهبود نتیجه بی‌اثر باشند.
سختی درمان در این مرحله به دلیل آن است که بیماران به موازات انجام فیزیوتراپی از انجام فعالیت محروم می‌شوند.
گاهی اوقات پزشکان به درستی این فاز را تشخیص نمی‌دهند، زیرا در این فاز شانه سخت شده ممکن است چهار به این حال بماند و اغلب نیز مقاوم به درمان است. در بیمارانی که شانه آنها به صورت کامل خشک می‌شود 4-3 ماه پس از دردناک شدن شانه به وقوع می‌پیوندند و به طور پیش رونده ای حرکت کاهش می‌یابد. این فاز نیز اغلب قابل درمان است.
این درمان معمولا با انجام فیزیوتراپی یا بعضا با استفاده از بلوک‌های عصبی انجام می‌گیرد. فاز آخر که معمولا 3 تا 4 ماه پس از فاز(frozen) و شش ماه پس ازشروع مشکلات اولیه حادث می‌شود، فازی است که بیشترین اهمیت را از جهت درمان دارد و می‌تواند نتایج درخشانی را در حرکت و استفاده از شانه به ثمر برساند. شاید درمان‌های دیگری مانند دستکاری شانه زیر بیهوشی مورد نیاز باشد. آرتروسکوپی از این جهت در درمان شانه خشک اهمیت دارد که می‌تواند باعث بهبود اولیه در بیمار شود، زیرا موجب آزاد کردن چسبندگی کپسول می شود و منجر به بهبودی درد و حرکت شانه خواهد شد.
وی اضافه می‌کند: درمان‌های جراحی مانند دستکاری شانه یا حتی آتروسکوپی باید با مهارت کامل انجام گیرد، چرا که بیماری شانه خشک اغلب یک بیماری خودکنترل شده است و درمان‌های تهاجمی ممکن است در مقایسه با درمان‌های سنتی ساده( مانند گذاشتن تخم مرغ روی شانه، بادکش، حجامت و ...) و درمان‌های دارویی و فیزیوتراپی، مشکلات بیشتری را برای بیمار ایجاد کند.
شانه خشک بیماری نادر و مبهمی است که اغلب برای بیماران، فیزیوتراپ‌ها و پزشکان همراه با ناامیدی است، اما خوشبختانه خودکنترل شده است که اغلب با گذشت زمان و درمان‌های طبی بهبود می‌یابد.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما